Mechanizmy bezdechu, czyli jak powstaje choroba?Obturacyjny bezdech senny polega na występowaniu bezdechów i/lub spłyceń oddychania podczas snu. Bezdech (apnoe) to całkowite zatrzymanie przepływu powietrza przez gardło, a spłycenie (hipopnoe) – to zmniejszenie o ponad 50% normalnego przepływu powietrza do płuc. W takiej sytuacji wzmagają się ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha w celu pokonania oporu w gardle i „złapania powietrza". Następstwem braku powietrza w płucach jest spadek utlenowania krwi, przyspieszenie czynności serca, wzrost ciśnienia krwi. Te wszystkie czynniki dają sygnał do mózgu i powodują przebudzenie - niekiedy w pełni uświadomione, a niekiedy nie – nazywamy to mikrowybudzeniem (arousal). Po wybudzeniu człowiek nabiera powietrza, zaczyna ponownie oddychać, wydając głośne chrapnięcie. Kolejne oddechy normalizują poziom tlenu we krwi i wówczas chory ponownie zasypia. Powtarzające się wybudzenia i mikrowybudzenia powodują zaburzenie prawidłowego snu. Konsekwencją tego jest conocne „niewysypianie” się mózgu co powoduje senność w ciągu dnia. Człowiek chory zasypia bezwiednie w sytuacjach nużących np. podczas oglądania telewizji, na zebraniu, w kościele, czy nawet podczas prowadzenia samochodu. Osoby takie są często sprawcami wypadków komunikacyjnych. Jeśli takich wybudzeń jest kilkadziesiąt na godzinę człowiek może być tak niewyspany, że zasypia nawet w trakcie rozmowy lub spożywania posiłku. Konsekwencje braku prawidłowego snu to nie tylko senność , ale także zaburzenia funkcjonowania układu hormonalnego, a w następstwie m.in. wzmożony apetyt, powodujący tycie. Powstaje w ten sposób mechanizm „błędnego koła” , gdyż nadmiar tkanki tłuszczowej, zwłaszcza zlokalizowanej w okolicach szyi i klatki piersiowej nasila bezdechy.
|
